Jak stres może się przeobrazić w chorobę?

"Stres stanowi skomplikowaną kaskadę fizycznych i biochemicznych reakcji na silne bodźce emocjonalne. W ujęciu fizjologicznym emocje mają charakter impulsów elektrycznych, chemicznych i hormonalnych w układzie nerwowym człowieka. Wpływają one na funkcjonowanie głównych organów, spójność układu odpornościowego oraz działanie wielu krążących w organizmie substancji biologicznych, odgrywających istotne role w regulowaniu jego stanu fizycznego.” Tłumienie emocji “skutkuje rozbrojeniem mechanizmów chroniących organizm przed chorobą.
Wyparcie - oddzielenie emocji od świadomości i zepchnięcie ich do sfery nieświadomej - dezorganizuje i dezorientuje fizjologiczne mechanizmy obronne do tego stopnia, że u niektórych osób zaczynają one szwankować i zamiast stać na straży zdrowia, stają się jego niszczycielami.”
Istnieje wiele dowodów wskazujących na negatywny wpływ przewlekłego stresu na układ odpornościowy.

W jednym z badań porównano aktywność komórek odpornościowych, nazywanych naturalnymi zabójcami (NK, od ang. natural killers), u osób opiekujących się współmałżonkami cierpiącymi na chorobę Alzheimera w porównaniu z uczestnikami grupy kontrolnej, odpowiednio
dobranymi pod kątem wieku i stanu zdrowia. Komórki NK stanowią pierwszą linię obrony w walce z infekcjami oraz nowotworami, mają przy tym zdolność atakowania inwazyjnych mikroorganizmów i niszczenia komórek, w których doszło do złośliwych mutacji. Działanie komórek NK u opiekunów okazało się w dużej mierze osłabione - nawet u tych, których małżonkowie zmarli trzy lata wcześniej."
"Badania przeprowadzone w amerykańskim Narodowym Instytucie Onkologicznym dowiodły, że komórki NK - naturalni zabójcy - wykazują wyższy poziom aktywności u tych pacjentek z nowotworem piersi, które potrafią wyrażać gniew, są zdolne do przyjmowania postawy bojowej i mają większe wsparcie społeczne";

"Wyparcie, niezdolność do odmawiania i nieświadomość własnego gniewu sprawiają, że osoba, której dotyczą, częściej znajduje się w sytuacjach, kiedy jej emocje zostają niewyrażone, potrzeby - zignorowane, a łagodność - wykorzystana. Takie okoliczności zaś wywołują stres, bez względu na to,
czy człowiek zdaje sobie z tego sprawę, czy nie. Powtarzane po wielokroć przez lata zdarzenia tego
rodzaju mogą zburzyć homeostazę i działanie układu odpornościowego."
Gabor Mate, “Kiedy ciało mówi nie. Koszty ukrytego stresu.”

• Co z tego wynika? Jeżeli nie masz kontaktu ze swoimi emocjami - nie odczuwasz ich, nie
  potrafisz ich nazwać, nie pozwalasz sobie na ich odczuwanie; jeżeli nie stawiasz granic, nie
  potrafisz odmawiać, zajmujesz się bardziej innymi niż sobą; jeżeli nie złościsz się w ogóle lub
  wściekasz się i wpadasz w furię - jesteś w grupie ryzyka osób, u których stres może wpłynąć
  na pojawienie się choroby.
  Wypisz emocje jakie znasz a potem sprawdź w Internecie listę emocji i porównaj je ze swoją.
  Jak Ci poszło?
• Wybierz emocje, które odczuwasz najczęściej. Każdej emocji przyporządkuj kolor. Narysuj
  obrys człowieka - ciebie - i pokoloruj go zgodnie z tym gdzie odczuwasz daną emocję, jak
  dużo tej emocji w danym miejscu, jak bardzo jest intensywna. Nie zastanawiaj się nad tym
  zbytnio. Niech prowadzi Cię ręka i intuicja. Daj sobie narysować to, co czujesz, a nie to co
  uważasz, że myślisz.